Zat, 27 Apr 2024

  

Member of
Mundikat


Member of

AVONTUREN > ZOHRA`S DAGBOEK > WEEK 2

Zaterdag 11 mei 2002.
Hoera! Mocht vannacht bij m'n mens slapen. Na m'n avondsnack bleek Quibus nog voor het raam te liggen en er stond een deur open die normaal dicht was. Natuurlijk was ik nieuwsgierig genoeg om op onderzoek uit te gaan. De ruimte die ik vond was niet zo groot, maar rook hier en daar toch interessant. M'n mens zag ik echter niet, dus riep ik haar. Laat ze nou antwoorde geven! Haar stem kwam van boven me, maar hoe kwam ik daar? Bleek ik de trap over het hoofd te hebben gezien.
Tree voor tree omhoog gesprongen. Daar vond ik niet alleen m'n mens, maar een hele etage die ik nog niet kende. Meteen begonnen met de verkenning. Toen ik moe werd, ben ik tegen m'n mens aangekropen. Heerlijk geslapen, moeten we vaker doen.

Begin al door te krijgen dat als m'n mens "Zohra!" roept, ze dan mij bedoelt. Luister nog niet altijd, dat is veel leuker. Dan moet ze me komen halen.
Met Yottum spelen wordt steeds leuker. We doen soms tikkertje en dan ben ik 'm. Soms doen we kiekeboe en dan ligt één van ons onder een doos en doet dan plots een uitval naar de ander. Heel geinig, jammer dat het steeds maar zo kort duurt.

Maandag 13 mei 2002.
Niet veel anders gedaan dan lekker met m'n mens op de bank liggen en af en toe een tukkie doen. Toch moet ik af en toe even m'n energie kwijt. Daarom de kamer een paar keer rond geraced, de klimwand een paar keer op en neer (is erg vermoeiend, maar wel leuk), met m'n muis en ander speelgoed gespeeld en met Yottum krijgertje gespeeld. Hij durft steeds meer en steeds wilder te spelen en mij kan het niet wild genoeg. Toch moet ik oppassen, want hij is veel groter, zwaarder en sterker. Dus als hij met twee poten tegelijk bovenop me wil springen, moet ik gauw opzij duiken. Hij zou me eens pletten.

Dinsdag 14 mei 2002.
Quibus begint voorzichtig wat minder onaardig te doen. Ze negeerde me meestal en blijkbaar heeft ze nu door dat dat niet helpt en dat ik hier niet meer wegga. Nu begint ze dus lijdzaam te accepteen dat ik hier ook rondloop. Echt lelijk doet ze al een tijdje niet meer, maar nu neuzen we elkaar even goedemorgen als we elkaar tegen komen. Echt spelen met haar zal er wel niet inzitten, ze is nogal lui aangelegd en erg op zichzelf.
Thia wil nog steeds niet zo erg. Ze is vaak zo uit haar hum dat ze zelfs haar broer tegen z'n kop mept. Toch zit er wel vooruitgang in. Ze loopt gewoon door de kamer en begint m'n mens te claimen. Steeds op schoot willen liggen en zo. Daar baal ik van, want ik mag er dan niet bij van haar. M'n mens heeft wel uitgelegd dat Thia altijd veel op schoot lag en dus de oudste rechten heeft, maar nu ben ik er en daar moet ze maar aan wennen. Tenslotte is Yottum er ook aan gewend dat ik in één van zijn mandjes ga liggen. Dat is net zoiets, toch?

Bevriende catteries

Alchymists

Brookside

Emibell

Niraja

Zebdaj

Member of
Nederlandse Burmezen Club


Member of
Ocicat Club
Holland